Angst komt voor bij het ervaren van verlies van controle en het ervaren van dreiging. Angst is een subjectieve ervaring. Wat voor de één beangstigend is, hoeft dat voor de ander niet te zijn. Bij angstklachten gaat om ‘normale angst’ waar de patiënt onder gebukt gaat maar niet buitensporig is, wat bij een angststoornis wel zo is. Angst wordt een stoornis wanneer ze het dagelijks functioneren in de weg ( niet meer kunnen werken, relatieproblemen krijgen..)  staat of wanneer er sprake is van subjectief lijden.  In tegenstelling tot angststoornissen zijn angstklachten meestal van voorbijgaande aard.

 

Angststoornissen komen veel voor, tot 20 % van de bevolking zal in zijn leven te maken hebben met een angststoornis. Angststoornissen veroorzaken voor leed en kosten de gemeenschap veel geld door ziekteverlof en ziektekosten.

 

Het zorgpad angst heeft als bedoeling om hulpverleners te begeleiden in het opsporen en aanpakken van angststoornissen.

 

Dit opsporen gebeurt met een vragenlijst, de GAD7. Deze geeft ons een idee of er een angststoornis aanwezig is en hoe ernstig deze is. Het zorgpad maakt een onderscheid tussen milde, matige en ernstige angst en geeft aan welke interventies telkens van toepassing zijn. Deze interventies doen we volgens de principes van de stepped care ( lichte interventies waar het kan, intensiever als het moet) en matched care ( afstemmen van de interventie op patiëntkarakteristieken zoals ernst en duur stoornis, sociale rollen, therapiemogelijkheden). Dit alles gevolgd door periodieke evaluaties om te zien of er verbetering is en desgevallend bij te sturen.

 

Op deze website van het zorgpad wordt er tevens een opsplitsing gemaakt tussen de verschillende angststoornissen. Per angststoornis is er een beschrijving en  worden de interventies inhoudelijk geschetst. Een angststoornis verdwijnt meestal niet vanzelf en aanpak is dan ook aangewezen.

 

Voorlopig werd het zorgpad enkel voor de regio Midden West-Vlaanderen en HAKI uitgewerkt.
Ppt-zorgpad-angst

 

Het is in eerste instantie ook een zorgpad voor de eerstelijn, om haar te helpen bij de herkenning van angststoornissen en deze ook binnen de eerstelijn aan te pakken. Hiervoor worden verschillende tools aangereikt en desgevallend/gewenst  technieken aangeleerd om zo de eerstelijn kundiger te maken om deze veel voorkomende mentale problemen aan te pakken die nu nog te vaak ongemerkt/onbehandeld voorbij gaan.

 

Voor angstproblematiek zijn lichte en matige vormen van angst goed te behandelen zijn in de eerstelijn, door Huisarts en ELP. Voorwaarde is dat de ELP ( en geïnteresseerde Huisarts of praktijkondersteuner) goed getraind is om behandelingen uit te voeren. Wanneer er sprake is van (een vermoeden van) complexe angststoornissen met hoog risico – en in ieder geval bij posttraumatische stressstoornis en obsessieve-compulsieve stoornis – is behandeling in de 2de lijn aangewezen.